- keşik
- is. Qarovul, güdük; qoruma. Keşik çəkmək – 1) qarovul çəkmək, bir obyekti qorumaq. Dəlilər . . dağın dörd tərəfində keşik çəkərdi. «Koroğlu». <Əbdül:> Məni malların keşiyini çəkmək üçün qoyublar. C. C.. <Gənclər> şəhərin, insanların keşiyini çəkirlər. H. Seyidbəyli. // Məc. mənada. Lay-lay beşiyim, lay-lay; Evimeşiyim, lay-lay; Sən get şirin yuxuya; Çəkim keşiyin, lay-lay. (Layla). <Muxtar dayı Nərgizin anasına:> İki əsgər kimi <Nərgizin> sağında-solunda dayanıb keşiyini çəkəcəyik. Ə. Məmmədxanlı; 2) məc. dayanıb gözləmək, izləmək, güdmək. Səhərdən burada keşik çəkirəm. – Ağcaqız bir tərəfdə bunların keşiyini çəkməkdə olsun. «Aşıq Qərib». Keşikdə durmaq (dayanmaq, olmaq) – bax keşik çəkmək. Qalmışam eşikdə mən; Bir qızıl beşikdə mən; Yar bağçaya gələndə; Duraram keşikdə mən. (Bayatı). Keşiyində durmaq (dayanmaq) – qoruyub müdafiə etmək. Vətənin keşiyində durmaq. – Yuxusunu alan Həcər də gün çırtlar-çırtlamaz yerindən qalxıb ərinin keşiyində dayandı. S. R.. . . Burada sərhədin keşiyində duranlar . . yalnız rəsmi sərhədçilər deyil. M. Rz..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.